- خصم افکن (پَ سِ پُ اَ تَ)
دشمن کش. از بین برندۀ خصم. دشمن انداز
معنی خصم افکن - جستجوی لغت در جدول جو
- خصم افکن
دشمن افکن دشمن شکن
- خصم افکن
دشمن شکن، عدوسوز
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ اَکَ)
لغت نامه دهخدا
دشمن اندازی. دشمن کشی:
بدشمن گرائی بخصم افکنی
گشاده بر او بازوی بهمنی.
نظامی.
ز خصم تو چون مملکت گشت سیر
بخصم افکنی پای درنه دلیر.
نظامی
بدشمن گرائی بخصم افکنی
گشاده بر او بازوی بهمنی.
نظامی.
ز خصم تو چون مملکت گشت سیر
بخصم افکنی پای درنه دلیر.
نظامی
(پَ دی دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
خشت اندازنده. کسی که در جنگ خشت می اندازد:
بسی گرد خشت افکن آمد به پیش
کس آن را ز ده گام نفکند بیش.
اسدی
بسی گرد خشت افکن آمد به پیش
کس آن را ز ده گام نفکند بیش.
اسدی
(کَ / کیا دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از جنگی و مبارز. رزم دیده. رزم خواه. رزم ساز. رزم یوز. (آنندراج). غازی و مبارز. (ناظم الاطباء). رزمجو. رزمجوی. رزم آزموده. رزم آرا:
پسند آمدش گفت اینک سپاه
سواران رزم افکن و کینه خواه.
فردوسی
پسند آمدش گفت اینک سپاه
سواران رزم افکن و کینه خواه.
فردوسی
(پَ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
دشمن کش. فاتح. غالب. دشمن از بین برنده. خصم افکن:
چو جام گیرد بدره ده است و بنده نواز
چو تیغ گیرد گردافکن است و خصم شکن.
سوزنی
چو جام گیرد بدره ده است و بنده نواز
چو تیغ گیرد گردافکن است و خصم شکن.
سوزنی
